http://niepoprawni.pl/blog/394/list-do-redakcji-na-marginesie-wywiadu-toyaha
Afera Toyaha wg Zbigniewa Łabędzkiego
never06, 28 września, 2010 – 21:44
http://www.ojczyzna.pl/Arch-Teksty/Afera%20Toyaha.htm
Toyah kłamał we wszystkich swoich tekstach na powyższy temat. Oprócz kłamstw, Krzysztof Osiejuk wraz ze swoją drużyną posunął się do publicznego rzucania niezwykle obraźliwych epitetów i niepopartych niczym oszczerstw wobec jednego ze znakomitych polskich uczonych o międzynarodowej renomie, otwartego na sprawy publiczne, prawego patrioty, i wreszcie – mojego Przyjaciela, za którego uczciwość nie tylko ja, ale mnóstwo Polaków może zaręczyć bez wahania.
Hunwejbini Krzysztofa Osiejuka nie oszczędzali nikogo. Obrzucili błotem nawet człowieka, który dla dobra sprawy stworzył inicjatywie „Przestańcie szkodzić Polsce”, z własnych środków, stronę internetową „My – Naród”. Obrzucili błotem dziesiątki tysięcy sygnatariuszy Listu. Obrzucili błotem Radio Maryja. Obrzucili błotem tę wspaniałą akcję zbierania podpisów pod listem do trzech niszczycieli Polski. Zastosowali psychiczny terror wobec bloggerów, którzy nie chcieli przyjąć ich metod działania. W końcu obrzucili błotem i mnie, bo broniłem człowieka, który dla Polski zrobił o wiele więcej, niż wszyscy blogerzy razem wzięci. I nigdy Polsce nie szkodził.
Kim są ci „hunwejbini”?
Dzisiaj wymienię tylko niektóre pseudonimy, pod osłoną których funkcjonują w Internecie:
Toyah, FYM, Strzałka, Alpha-Alpha – na stronie POLIS.
Toyah, Godziemba, LEMMING, Traube, Alpha-Alpha – na stronie Salon24
Toyah, FYM, Errata, Anita_C, ckwadrat, Traube, Bernard, Sceptyk – na stronie BlogMedia24
Nadchodzi czas, kiedy musimy zacząć odróżniać pomiędzy tymi, którzy działają świadomie, i tymi, którym nie starcza rozumu, wiedzy i przyzwoitości. Po tym, co się stało, trudno nie zaliczyć Krzysztofa Osiejuka vel Toyaha do tej pierwszej kategorii.
Zbigniew Łabędzki
http://www.ojczyzna.pl/Arch-Teksty/Afera%20Toyah...
Prześledziłam sprawę profesora Brody.Przytkało mnie.
Faktem też jest, że w początkowym okresie zaczytywałam się w toyah, ale z czasem jego teksty zaczęły mnie nużyć. Nie wiem czy dobrego słowa użyłam: nazwałabym je przerostem formy nad treścią i zbyt wiele wysiłku mnie kosztowało dojście do sedna.
Moim zdaniem „cel” zostal perfekcyjnie osiągnięty! Społeczeństwo podzielone i zajęte rozgrywkami między dobrym a złym policjantem. W międzyczasie rozbiór Polski idzie na całego.
http://niepoprawni.pl/blog/1554/pies-i-tesciowa
cytat :
Czy ma sens tłumaczenie czegokolwiek komuś, kto doskonale wie, co jest a co nie jest prawdą, ale cynicznie głosi kłamstwo?
A przede wszystkim, czy w ogóle ma sens zajmowanie się złudzeniami?
Może, wracając od tej ilustracyjnej paraboli do naszej polsko-medialnej rzeczywistości, ciekawsze będzie przyjrzenie się, czemu służy ta ciągła eskalacja napięcia? Jakie ma skutki? Czy przypadkiem nie jest tak, że ludzie okopują się na z góry upatrzonych pozycjach i przestają się nawzajem słuchać? Przestają ze sobą rozmawiać? Bo już tylko albo obdarzają się epitetami – albo nawzajem utwierdzają we własnym zdaniu. Może uda się określić źródła i cel tego podziału? Zamieszania, hałasu, niepokojów, szarpaniny? Pod tym kotłem diabeł pali… Czy Smoleńsk to jeszcze nie koniec? Ale szersza perspektywa wymaga momentu zwątpienia. Wymaga spojrzenia ponad ogrodzeniem toru wyścigowego, wyswobodzenia się z myślowych nawyków, z partyjnej lub towarzyskiej przynależności.
Moim zdaniem „cel” zostal perfekcyjnie osiągnięty! Społeczeństwo podzielone i zajęte rozgrywkami między dobrym a złym policjantem. W międzyczasie rozbiór Polski idzie na całego.