Skomentuj Teologiczna atrakcyjność Mszy trydenckiej, którego autorem jest Marucha

Łacina po prostu była językiem warstw wykształconych i dlatego była wówczas używana, nawet kosztem języka ojczystego. Nie było jednak tak źle: istnieje sporo zapisów w języku polskim z najdawniejszych czasów.
„Bulla gnieźnieńska”z 1136 zawiera 410 wyrazów polskich, nazw miejscowych i osobowych. „Księga Henrykowska” z XIII w., zawiera pierwsze zdanie polskie „ daj do ja pobruszę, a ty poczywaj”. Im dalej, tych zapisów takich więcej.