Dlaczego niektorzy katolicy chcą zawłaszczyć świętośc tylko dla siebie a do tego „po swojemu” ? Czy uważają ze Pan Bog nie słyszy i nie przychyla sie do modlitw naszych braci protestantow, patrzy krzywo na katolikow posoborowych czy muzułman?
W Swietle danego nam Objawienia tylko Bog ma dostęp do serca człowieka oceniając nie wg zewnętrznych pozorow, ale prześwietlając kazdy czyn ‘by zmierzyć w nim poziom miłosnego zaangazowania’. To własnie dlatego nierządnice, celnicy i wszelkiej maści złoczyncy uprzedzają nas w drodze do Krolestwa – o ile tylko to zrozumieją.
A stosunek niedzielnych (o ile wogóle) czytelnikow czy słuchaczy Naszego Dziennika, Radia Maryja … najlepiej zobrazuje poniższa powiastka.
Młynarz i jego syn prowadzili osła na targ aby go sprzedać. Po drodze spotkali grupę śmiejących się i rozmawiających dziewcząt, które na ich widok wykrzyknęły: „Czy kiedykolwiek widzieliście taką parę idiotów? Wleką się zakurzoną drogą zamiast jechać na ośle!” Młynarz pomyślał, że to co usłyszał miało jakiś sens, więc wsadził syna na osła, a sam szedł obok.
Spotkali następnie kilku starych kompanów młynarza, którzy po powitaniach stwierdzili: „Rozpieszczasz tego swojego syna pozwalając mu jechać na ośle, gdy Ty z trudem wleczesz się piechotą. Każ mu iść, małemu leniowi! Będzie to dla niego najlepsze co może zrobić.” Młynarz posłuchał ich rady, zajął miejsce syna na grzbiecie osła, a chłopiec podążał za nimi.
W krótkim czasie dogonili grupę kobiet i dzieci, a te mówiły: „Co za samolubny staruch! Sam jedzie wygodnie, a chłopiec musi iść za nim piechotą!” Młynarz kazał więc chłopcu wsiąść za sobą.
W czasie dalszej drogi spotkali podróżnych, którzy zapytali młynarza, czy osioł, na którym jedzie jest jego własnością czy zwierzęciem wynajętym. Odpowiedział, że to jego własność i że zabiera je na targ aby sprzedać. „Wielkie nieba!”- powiedzieli – „Z takim ciężarem biedne zwierzę będzie tak wykończone zanim tam dotrze, że nikt na niego nie spojrzy. Lepiej by było, gdybyś go poniósł!”
„Cokolwiek sobie zażyczycie” – powiedział starzec – „na pewno możemy spróbować”. Zsiedli więc z synem, związali nogi osła i przeciągnęli kij pomiędzy nimi. W końcu dotarli do miasta niosąc osła na kiju. Widok był tak absurdalny, że ludzie zbiegali się tłumnie zaśmiewając się z niego. Ośmieszali ojca i syna bezlitośnie, niektórzy nazywali ich pomylonymi.
„Widzisz synu, mówi stary ojciec cokolwiek byś zrobił i tak znajdą się tacy którzy nas wyśmieją, czyńmy zatem to co uważamy za dobre nie słuchając ludzi, gdyż żaden z nich jak dotąd dobrze nam nie radził.”