Jeśli to przeglądarka ( nie antywirus na swoim komputerze) zgłasza że wirus na stronie to prawdopodobnie zgłosił to przeciwnik Brauna do „bazy stron zawirusowanych ( lub „nieprawomyślnych”).
U mnie bez problemów. Ale może jeszcze ktoś inny potwierdzi.
Może zamiast https -> http pomoże?

—————–
Dokąd wysłać list w obronie G.Brauna?
– wykaz instytucji, do którychj kierujemy protesty!

http://solidarni2010.pl/luba/inc/pobierz_plik.php?nazwa_pliku=listy_w_obronie_g.brauna_-_kontakty.doc&miejsce=pliki

Zapraszamy na wiec protestacyjny we Wrocławiu współorganizowany przez kilka organizacji niepodległościowych z OT Solidarni2010 Wrocław!
Wrocław ul. Świebodzka 2, SOBOTA 2.08 godz 16.00 – protest przed aresztem!
Pobierz plakat i rozpowszechnij:
Protest w obronie Grzegorza Brauna

http://solidarni2010.pl/luba/inc/pobierz_plik.php?nazwa_pliku=protest_przed_aresztem_sledczy1-1.jpg&miejsce=pliki

Białystok- 2 sierpnia- ul. Mickiewicza, godz. 16 (plac przed Sądem Apelacyjnym)
http://solidarni2010.pl/luba/zdjecie.php?img=./bank_zdj/protestBraun.jpg&maxH=800&maxW=

http://solidarni2010.pl/28568-najnowsze-wiadomosci-nt-grzegorza-brauna.html

https://www.facebook.com/popieramBrauna

http://solidarni2010.pl/28555-wroclaw-bialystok—protesty-grzegorznbspnbspbraunnbspnbsparesztowany—aktualizacja.html
http://www.ksd.media.pl/aktualnosci/2328-pilne-jutro-pikieta-w-obronie-wiezionego-grzegorza-brauna

– wykaz instytucji, do którychj kierujemy protesty!
ROZSYŁAMY NA
 LISTOWNIE  na adres pocztowy Aresztu Śledczego we Wrocławiu, Świebodzka 1,  Wrocław 50-046 lub za pośrednictwem poczty e-mail na adres: as_wroclaw@sw.gov.pl 
 
oraz protesty za pośrednictwem  poczty e-mail 
na adresy:    
IIkarny@wroclaw-srodmiescie.sr.gov.pl 
z czytelnym żądaniem włączenia do akt sprawy prowadzonej przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia, II Wydział Karny – sygn. akt II K 462/11.
 
 
A nadto w dowolnej formie piszemy emaile   
(jedyny wymóg podanie nazwiska autora natomiast  adres pocztowy nie jest wymagany!)
 
Prezes SSR   Robert Kuczyński
 
Wiceprezes Sądu Rejonowego ds. karnych
Edyta Sielicka –
prezes@wroclaw-srodmiescie.sr.gov.pl
 
 
Areszt Śledczy we Wrocławiu
Świebodzka 1  50-046 Wrocław   Tel./Fax: 71/32 72 400, fax 71/343 66 10
E-mail: as_wroclaw@sw.gov.pl
-============================
Okręgowy Inspektorat Służby Więziennej Wrocław Kleczkowska 35
 50-211 Wrocław  Tel. (71) 327 26 01 / (71) 327 26 70
 oisw_wroclaw@sw.gov.pl
 
———————————————————–
Dyrektor okręgowy Służby Więziennej Wrocław
płk Ryszard Godyla
Tel./Fax: (71) 327-26-01
E-mail: oi_wroclaw@sw.gov.pl
Zastępca dyrektora okręgowego Służby Więziennej
ppłk Krystyna Zuwała
Rzecznik prasowy
por. Mariusz Jastrzębski
Tel./Fax: (71) 327-26-96 / 669-477-776
E-mail: rzecznik.wroclaw@sw.gov.pl
-============
 Dyrektor Generalny  Służby Więziennej, zwanego dalej „Dyrektorem Generalnym”
generał SW Jacek Włodarski – na stanowisku od 2 października 2010
Centralny Zarząd Służby Więziennej
 
Biuro Dyrektora Generalnego Służby Więziennej
Rakowiecka 37a   02-521 Warszawa   Tel./Fax: 22 640 8591 / 22 640 8592
E-mail: bdg@sw.gov.pl
 
Dyrektor Generalny Służby Więziennej
gen. Jacek Włodarski
 
Zastępca Dyrektora Generalnego Służby Więziennej
płk Artur Dziadosz
Tel./Fax: (22) 640-84-01 / (22) 640-83-12
 
Zastępca Dyrektora Generalnego Służby Więziennej
płk Jacek Kitliński
Tel./Fax: (22) 640 83 11 / (22) 640 83 12
 
Zastępca Dyrektora Generalnego Służby Więziennej
płk Jarosław Kardaś
Tel./Fax: (22) 640-85-01 / (22) 640-83-22
 
Zespół Kontroli CZSW
Rakowiecka 37a
E-mail: zk@sw.gov.pl
 
-===================
 
Rzecznik prasowy Dyrektora Generalnego
Służby Więziennej  ppłk Jarosław Góra
email: jgora@sw.gov.pl
Tel. kom: 603 391 793
zespół prasowy na kraj
 
ppłk Barbara Prus
 
email: bprus@sw.gov.pl
tel: (22) 640 86 63
fax: (22) 640 86 62
kom: 603 391 648
                
por. Marcin Kunicki
informatyk
email: mkunicki@sw.gov.pl
tel: (22) 640 85 43
fax: (22) 640 86 62
kom: 601 950 030
-=====================
 
Wrocław
por. Mariusz
Jastrzębski
Tel. 669 477 776
(71) 327 26 96
rzecznik.wroclaw@sw.gov.pl
 
-=========

Sad Okregowy Wrocław  Prezes – Ewa Barnaszewska

 
Wiceprezes – Małgorzata Brulińska
 
Wiceprezes – Ewa Gonczarek
 
Wiceprezes – Marcin Sosiński

 
Sekretariat:
ul. Sądowa 1  Wrocław

tel. 71 3704201  fax 71 3444959
e-mail: prezes@wroclaw.so.gov.pl
-===================
Rzecznik Prasowy i  Biuro Rzecznika Prasowego Sądu Okręgowego Wrocław
Marek Poteralski
tel./fax 71 3704333
e-mail: rzecznik.prasowy@wroclaw.so.gov.pl
-=================
Prezes Sądu
Andrzej Niedużak – Sędzia Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu
Sekretariat Prezesa   ul. Energetyczna 4, 53-330 Wrocław
pok. 24  II piętro, tel. 71 798 77 13, faks: 71 798 77 14
e-mail: sekretariat.prezesa@wroclaw.sa.gov.pl 
Wiceprezes 
Barbara Krameris – Sędzia Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu 
Wiceprezes 
Jacek Gołaczyński – Sędzia Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu 
-======
 
II Wydział Karny 
Przewodniczący – SSA Wojciech Kociubiński 
Zastępca Przewodniczącego – SSA Andrzej Krawiec 
Sekretariat Wydziału  ul. Energetyczna 4, Wrocław
pok. 34 III piętro, tel. 71 798 77 85, 71 798 77 82  faks 71 798 77 97 
e-mail: wydzial.karny@wroclaw.sa.gov.pl
 
 
-=================
Helsińska Fundacja Praw Człowieka (powstała w stanie wojennym z inicjatywy Mec. P.Andrzejewskiego i Z.Romaszewskiej  dla pomocy więźniom politycznym , obecnie zajmuje się palaczami w aresztach i  gejami etc,  TRZEBA ICH EDUKOWAC
hfhr@hfhrpol.waw.pl
 
-============
Biuro rzecznika praw obywatelskich biurorzecznika@brpo.gov.pl,
 
-========
Minister Sprawiedliwości skargi@ms.gov.pl,
Gabinet polityczny ministra
gpm@ms.gov.pl
oraz
biuro ministra
bm@ms.gov.pl
media@ms.gov.pl
internet@ms.gov.pl
 
-=======
 
Przesyłam kopię pisma, które proszę przekazać  do akt
sprawy prowadzonej przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia, II Wydział Karny – sygn. akt II K 462/11
-==
 
Dla Prezesa Sadu Rej. Wrocław Śródmieście
SSR Robert Kuczyński
kopia pisma dot.  G.Brauna więźnia politycznego  
osadzonego decyzją sędziego  Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia, 
II Wydział Karny – sygn. akt II K 462/11. 
-========
 
Przesyłamy kopię pisma do wiadomości członków kolegium Sadu Okręgowego Wrocław
 dot.  G.Brauna więźnia politycznego    
osadzonego decyzją sędziego  Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia, 
II Wydział Karny – sygn. akt II K 462/11. 
 
 
Kopia pisma dla 
Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej  we Wrocławiu
Płk. Ryszard Godyla
celem stosownego nadzoru

Polakow, jako Narod sprzedala jego wlasna elita.- R.K

Panie Romanie – Pilsudczycy to nie byla „Wlasna Elita” – Beck – byl Zydem….

Dziwicie sie, ze Autor sie nei podpisal wlasnym imieniem:-_)_)_ tez bym sie wstydzil…

No to Gajówka dorobiła się Stachanowca – produkuje swoje wypowiedzi w zawrotnym tempie i zawronej ilości i w każdym temacie.
Stachanow to przynajmniej był przodownikiem w jednej robocie – JO bije Stachanowa bo przoduje w każdej dziedzinie.

Teraz dowiadujemy się, że powstańcy warszawscy „nie mogą być uznani jako bohaterowie bo działali na bazie grzechu”.
Tak panie JO, szczególnie te małe dzieci były bardzo grzeszne i „na bazie grzechu” oddawały swoje życie za Warszawę, za Polskę.
Czy możesz człowieku przynajmniej dzisiaj zamknąć swoją jadaczkę i zadumać się przez chwilę w rocznicę tej tragedii???

Ad. 11 – Panie JO, nie ludność powinna decydować a dowództwo. Inaczej jest chaos i wtedy Talmud ma zabawę.

Ad. 10 – „Narod polski wierzyl wlasnej elicie mimo widocznych cech”
Mnie zawsze interesują osobowości wydarzeń. Im więcej wiemy o nich tym lepiej ich rozszyfrować.

gen. Leopold Okulicki –

„W okresie listopad 1923 – październik 1925 ukończył Wyższą Szkołę Wojenną. Z czasów studiów zachowały się dwie odmienne opinie o Okulickim. Jedna to opinia generała Louisa Faury’ego – dyrektora Szkoły: „Duża siła woli, bardzo sumienny, duża zdolność do pracy. Będzie bardzo użyteczny w sprawach, które wymagają dużego nakładu pracy, lecz średnich zdolności. W gruncie rzeczy będzie bardzo pożyteczny w sztabie”[8]. Druga to opinia komendanta tej uczelni gen. Aurelego Serdy-Teodorskiego: „[...] lekkomyślny, nieobowiązkowy, niepewny”)[9].”

„To on wymusił na gen. Borze-Komorowskim i gen. Pełczyńskim zgodę na wywołanie powstania. Tym samym złamał rozkaz Naczelnego Wodza, gen Sosnkowskiego, który powierzył mu misję zapobieżenia za wszelką cenę wybuchowi powstania w Warszawie.”

„Rozkazem z dnia 28 września 1944 Wódz Naczelny gen. broni Kazimierz Sosnkowski nadał gen. Okulickiemu Złoty Krzyż Orderu Virtuti Militari[27].”

„W wyniku prowokacji NKWD[36] i UB z 27/28 marca 1945 zaproszony został wraz z członkami Delegatury Rządu przez gen. Sierowa na pertraktacje polityczne do Pruszkowa, al. Armii Krajowej 11. Wbrew kategorycznemu rozkazowi gen. Andersa oraz Szefa Sztabu Naczelnego Wodza gen. Kopańskiego postanawia ujawnić się wobec Rosjan przyjmując zaproszenie na pertraktacje[37]. Został aresztowany razem z 15 innymi przywódcami AK i Państwa Podziemnego, a następnie wywieziony do Moskwy.”

„17 sierpnia 1984 prezydent USA Ronald Reagan odznaczył pośmiertnie trzech komendantów głównych AK, generałów: Leopolda Okulickiego, Tadeusza Komorowskiego, Stefana Roweckiego orderami Legion of Merit za wkład w walkę o demokrację i w zwycięstwo nad totalitarnymi Niemcami hitlerowskimi[43].”

To taki hetman Kalinowski pod Batohom.

Bardzo solidna strona co do tematu wydarzeń w czasie Powstania.
http://www.sppw1944.org/index.html?http://www.sppw1944.org/powstanie/wola_rzez.html

ad.13. Dzieci to najtragiczniejsi poszkodowani, bo w tym zmuszono ich do WALKI, choc” Serca mialy duze ale ramiona za Male”

To nie byli Bohaterowie, a Pan jestes Gnida wskazujac ich na Bohaterow i tym samym sugerujac branie przykladu z tych dzieci przez Inne pokolenia – DZIECI.

Coraz Bardziej przekonuje sie, ze jestes Pan Skarabeuszem…

Dopowiem Panu , jezeli mu brakuje Klepek w glowie, gwoli wyjasnienia Panie Miet:

Gdyby Dziecko uratowalo Doroslego samo od siebie np gdy dorosly sie topi i dziecko przynioslo Sznr, rzucilo w wode, przywiazalo jakos do „drzewa” i dorosly mogl sie uratowac …to to dziecko jest Bohaterem.

Natomiast , gdy dorosly kaze dziecku skakac w glebine…bo tam jest rzecz , ktora uratuje doroslego, wiedzac, ze ono plywac nie potrafi i dziecko sie utopilo TO za to ze dziecko skoczylo do Wody, bo posluchalo doroslego – dziecko nie jest Bohaterem a poslusznym tylko DZIECKIM i koniec kropka.

Pan zamilaczlby lepiej.

ad.14. Panie Luxero. Oczywiscie, ze musi byc Hierarchia a wiec i dowodstwo i ono rzadzic musi a reszta ma sluchac. Jednak na tym nie jest koniec, chuba ze mowimy o cywilizacji Bizantyjskiej lub Zydowskiej…nigdy Chrzescijanskiej.

Braun jako jeden z nielicznych pod nazwiskiem mówi o Polsce szybko zmierzającej do kondominium niemiecko-rosyjskiego pod protektoratem żydowskim. Nie w smak to Żydom i filosemitom licznie zgromadzonym w tzw. jedynej partii opozycyjnej oraz publicystom-humanistom skupionym wokół tej partii nie mówiąc już o tych którzy reprezentują „obóz postępu” – nie będą przecież kąsać ręki która ich karmi!

Re 13:
Popieram, panie Mietku.
Pan JO nie potrafi powstrzymać się od plucia na powstańców. Nie, nie chodzi o dowództwo – chodzi o zwykłych chłopaków i dziewczyny, oddających życie za Ojczyznę.
Można być krytycznym wobec samej idei Powstania, ale charchać flegmą na młodych ludzi to nie mieści mi się w głowie.

A może mówić nie „Powstanie Warszawskie, a „Holocaust Warszawski”?

ad.18. A Pan Gajowy widzi moja Flegme lecaca z moich ust na Mlodych, prosze jeszcze dodac za Panem Miet – Dzieci.

Prosze siebie przeanalizowac Panie Gajowy i bijac sie w piersi zarzucic mi jeszcze raz opluwanie.

ad.82. Tak nalezy Mowic a wymazac wyrazenie nieprawdziwe – „Powstanie Warszawskie” bo takowym nie bylo.

Link do strony, gdzie jest właściwy link do informacji o użyciu przez Kijów rakiet balistycznych:

http://prawica.net/39022#comment-632767

@55 Amen – i o to właśnie chodzi.

Podatki muszą być. W końcu Państwo trzeba utrzymać. Jednak to co się wyrabia woła o pomst do nieba. Kwota wolna od podatku w Polsce to absurd. Nawet nędzarze płacą PIT!

W rzeczywistości podatek dochodowy jest ekstremalnie głupi i służy wyłącznie kontroli ponieważ koszty obsługi tego śmiecia są wysokie. To wypadałoby zmienić ale się nie zmieni ponieważ KONTROLA UBER ALLES!!!

No coz..moze powinnism poprzestac na sdlowie ktorego uzyl pan Miet..o nic wiecej…
TRAGEDIA!!!!
to chyba najlepsze okreslenie, podsumowanie, ocena i analiza….Pomyslmy sobei zatem w ciszy!
NIgdy wiecej!

Paweł Skibiński (2006 © Ośrodek Myśli Politycznej)

PRYMAS STEFAN WYSZYŃSKI I PAPIEŻ PIUS XII O POWSTANIU WARSZAWSKIM

WYJĄTKI

Niezwykle ciepły stosunek prymasa do powstań narodowych jest wręcz zaskakujący. Możemy go oczywiście tłumaczyć przyczynami biograficznymi, tym, że młody ks. Wyszyński sam był uczestnikiem AK-owskiej konspiracji i w 1944 roku pełnił funkcję kapelana powstańczego szpitala w podwarszawskich Laskach. Ale nie wszystko da się w ten sposób wyjaśnić, ponieważ jego stosunek do tradycji insurekcyjnych nie ma wiele wspólnego z sentymentalizmem czy kombatanctwem. Aby bliżej go zanalizować, przyjrzyjmy się mu na przykładzie kilku wystąpień kardynała, które wprost odnosiły się do tematyki powstańczej.

Rok 1960. W uroczystość Zesłania Ducha Świętego kardynał przywołał słowa papieża Piusa XII, który uznał powstanie warszawskie za „tygiel, w którym oczyszcza się i uszlachetnia złoto najwyższej próby”. Przypisywał powstańcom miłość i wiarę, wspominał o ofierze „najlepszych synów stolicy”, łączących w sobie „szlachetne poczucie honoru człowieka” i „silne przekonanie wiary chrześcijańskiej”. Doszukiwał się w tej ofierze analogii do ofiary Chrystusowej na Krzyżu. Zwracał uwagę na podziw świata dla stolicy Polski, a także na to, że dzięki tej wielkiej ofierze nie zamarł duch narodu, uczestnicy powstania stanowili bowiem świadectwo, że „Polska [...] nie chce umrzeć”.

Jeszcze bardziej interesujące jest wystąpienie wygłoszone przez zwierzchnika Kościoła warszawskiego w październiku 1961 w kościele Św. Marcina w Warszawie. Ulicę Piwną na stołecznej Starówce, przy której znajduje się kościół, prymas nazywa w swej mowie „wielkim ołtarzem ofiarnym”. Mówił dalej: „Olbrzymie wówczas dała Warszawa uzupełnienie do Chrystusowej ofiary”. Biskup Warszawy nakreślił też celowość powstańczej ofiary stolicy w 1944: „Chociażby pozostały góry ciał, przykryte gruzami, to jeszcze te ofiary są małe, w porównaniu do wielkiego prawa, jakie ma człowiek, naród i ludzkość: prawa wolności. [...] Aby je zachować i ochronić, a przez to obronić godność człowieka, jako istoty rozumnej i wolnej, trzeba umieć się poświęcać i składać ofiary. [...] człowiek, który biernie przyjmuje narzuconą mu niewolę, już się właściwie deklasuje i przestaje być pod jakimś względem człowiekiem. I naród, który nie umie walczyć o swoją wolność, już się właściwie zdeklasował…”. Powraca w
tym kazaniu cytat z Piusa XII o tyglu, w którym miało wypalić się to co w narodzie „słabe i liche”. Zdaniem prymasa dzięki powstaniu Warszawa to „miasto Nieujarzmione, które [...] zgorzało, ale zostało na nowo odbudowane, aby żyć w miłości”. Zwracając się do młodzieży kardynał podkreślał, że ucząc się narodowych dziejów dowiaduje się ona o wielu powstaniach – „może nieudanych i pozornie nie przynoszących rezultatów, a jednak owocnych” – gdyż, jak przypominał Wyszyński: „Powstania [...] były budzeniem ducha narodu, aby powstał i żył [...].
Z krwi, którą użyźniano polskie zagony, wzrosła wolność w Ojczyźnie”.

Kolejne wystąpienie prymasa Stefana Wyszyńskiego, zostało wygłoszone w 1974 roku w 30. rocznicę wybuchu powstania warszawskiego. I tym razem prymas spogląda na powstanie z perspektywy teologicznej. „1 Sierpnia stajemy zawsze wobec wielkiego niezbadanego misterium cierpienia, którego sens jest… wieloraki [...] Bóg chciał ukazać, że są wartości, o które trzeba walczyć, nawet w walce pozornie beznadziejnej”. To, co przez krytyków powstania warszawskiego było świadectwem braku dojrzałości narodowej, prymas interpretuje dokładnie przeciwnie: „Warszawa [...] zdolna była podjąć każdy wysiłek, każdą ofiarę, aby zaświadczyć swoje
prawo do pełnej wolności, o której nie mogą decydować sąsiednie narody. Musi być ślad w dziejach dojrzałości narodu, który ma słuszną ambicję stanowienia o sobie. W tym duchu podjęta została walka powstańcza. Z góry było wiadomo, że beznadziejna. Ale ten akcent był w dziejach konieczny, chociaż nie tak jak tego oczekiwaliśmy wpłynął on na sumienie tych, co decydowali o pokoju”. Powstanie nie przyniosło więc skutków doraźnych, nie wpłynęło na kształt polskich granic, ani na decyzję oddania nas pod dominację sowiecką, ale było niezbędne dla przetrwania narodu w dłuższej perspektywie.
W „Quam iucundum est pro Patria mori” – słodko jest umierać za Ojczyznę w
świadomości, że jest to posiew krwi, która będzie wołać z ziemi żyjących do Ojca
ludów i narodów o sprawiedliwość, jak wołała krew Abla… jak krew Chrystusa –
zbawcza uświęcająca i ożywiająca” – kontynuuje prymas. Ponownie więc
pojawia się wątek ofiary i spółodkupienia z Chrystusem poprzez ofiarę życia
powstańców.

Wreszcie 23 września 1975 r. mówił kardynał o powstaniu, jako o „tragedii, która była zwycięstwem i która na pewno przepełniała ginących tutaj obrońców Narodu, chwałą i uwielbieniem”. (-)

——————————————————————————————-

Komunizm jest tylko chwilowym – niemal estetycznym zgrzytem – który nie zmienia wartości moralnej wspólnoty, jaką ma być naród. Na taki dystans – nie oznaczający jednak obojętności na rzeczywistość, nie posuwający się do jakiejkolwiek „wewnętrznej emigracji” – prymas Wyszyński może sobie pozwolić, ponieważ wywodzi swoją perspektywę z wartości religijnych, ponadczasowych i wiecznych, widząc w tragedii powstań uzupełnienie ofiary zbawczej Jezusa Chrystusa. Widząc w cierpieniach narodu analogię do cierpienia każdego człowieka – mówiąc o misterium cierpienia, misterium Krzyża.

Wybór dotychczasowych cytatów z prymasa Stefana Wyszyńskiego czyniłby go niemal mistykiem insurekcjonizmu. Przy odrobinie złej woli można by nawet starać się wykazać, że jest on zwolennikiem „zbędnych” ofiar. Jednak z pewnością w refleksji kard. Wyszyńskiego nad polskimi powstaniami nie możemy się do tych cytatów ograniczyć. Dla zrównoważenia obrazu przypomnijmy tylko dwie wypowiedzi Prymasa Tysiąclecia z okresu tuż przed jego śmiercią, tj. z początków roku 1981, z czasu tzw. pierwszej „Solidarności”. Pierwsza z nich wprost koresponduje z jednym z przywołanych cytatów z 1974 roku, w znaczący sposób uzupełniając poprzednią refleksję. W kazaniu ze stycznia 1981 prymas mówił: „Tak często słyszymy zdanie: „Piękną i zaszczytną rzeczą jest umrzeć za Ojczyznę. Jednakże trudniej jest niekiedy żyć dla Ojczyzny.
Można w odruchu bohaterskim oddać swoje życie na polu walki, ale to trwa krótko. Większym niekiedy bohaterstwem jest żyć, trwać, wytrwać całe lata [...], wytrwać, żyć dla Ojczyzny, nabrać zaufania do niej i gotowości oddania jej wszystkiego z siebie. To jest najważniejszy nasz obowiązek wobec Ojczyzny”.

I jeszcze jeden cytat, wyjęty tym razem z dramatycznego przemówienia prymasa do przedstawicieli Krajowej Komisji Porozumiewawczej „Solidarności” podczas ich wizyty u kardynała Wyszyńskiego w lutym 1981. „Powiedziałem panu Generałowi [Wojciechowi Jaruzelskiemu] w Natolinie, że gdyby w wyniku jakichkolwiek zaniedbań z mojej strony, albo też nieodpowiednich posunięć, zginął chociaż jeden Polak, chociaż jeden młody chłopiec, nie darowałbym sobie tego nigdy. Tak myślę ja. A sądzę, że i każdy z Panów tak myśli. To nie ulega dla mnie żadnej wątpliwości. Odpowiedzialność za życie dzieci polskich to jest odpowiedzialność straszna. I dlatego też zastanawiając się nad sytuacją pytam siebie: Czy lepiej z narażeniem naszej wolności, naszej całości, życia naszych współbraci, już dzisiaj osiągnąć postulaty choćby najsłuszniejsze? Czy też lepiej jest osiągnąć coś niecoś dzisiaj, a co do reszty powiedzieć: Panowie, do tej sprawy wrócimy później. Nie rezygnujemy z postawionych postulatów, ale wiemy, że obecna realizacja niektórych z nich nie jest możliwa [...]„. To nie są z pewnością słowa, które wypowiedziałby zwolennik kultu powstań, jako narodowego całopalenia. Wydaje się, że nie stoją one w sprzeczności z poprzednio cytowanymi słowami prymasa Wyszyńskiego. Z tej moralnej perspektywy, z jakiej starał się kardynał patrzeć na zagadnienia dziejów narodu, oba sądy są całkowicie do pogodzenia. Można przypuszczać, że kardynał był zdania, że w zależności od okoliczności z umiłowania Ojczyzny mogą płynąć rozmaite rozwiązania praktyczne – w pewnych okolicznościach – czyn powstańczy, kiedy indziej zaś działanie ograniczające się do „małych środków”, obliczone na zachowanie narodowych zdobyczy i biologicznego istnienia wspólnoty. W 1981 roku wchodził w grę także dodatkowy czynnik – prymas w swych wystąpieniach starał się odnieść do problemu podejmowania decyzji przez przywódców narodu. Do tego grona bez wątpienia należeli w warunkach PRL-owskich zarówno zwierzchnik polskiego Kościoła, jak i
członkowie kierownictwa „Solidarności”. Poprzednie wypowiedzi zaś nie dotyczyły odpowiedzialności przywódców narodu, lecz raczej postawy zwykłych uczestników kolejnych polskich insurekcji. Czym innym jest bowiem obowiązek moralny roztropnego wyboru dokonanego w trudnych sytuacjach przez rządzących, a czym innym obiektywne moralne znaczenie powstańczej ofiary narodu i obowiązek solidarności z walczącą i cierpiącą wspólnotą.

Miłość Ojczyzny, zdaniem kard. Wyszyńskiego, domaga się więc czci i szacunku wobec bohaterów powstań, zwłaszcza tych, którzy złożyli w ofierze swe życie. Dostrzegał on przede wszystkim wartość moralną i religijną powstań – jako sprzeciwu wobec zła, nawet za cenę ryzyka utraty życia, a także jako elementu współuczestniczenia przez naród w ofierze odkupieńczej Chrystusa. Jednocześnie jednak Prymas Tysiąclecia nie uważał za łatwe i oczywiste w warunkach PRL sięganie po „powstańczy” sposób narodowej posługi, zwracał uwagę, że unikanie rozlewu krwi i konieczność zabezpieczenia istnienia narodu przemawiają za poniechaniem działań insurekcyjnych.
Można więc powiedzieć, że ten wielki realista okresu PRL-owskiego był jednocześnie wielkim czcicielem tradycji powstańczej, a oba te elementy splatały się nierozerwalnie w proponowanym przez niego modelu patriotyzmu.

—————————————————————————————–

Jan Paweł II (Warszawa, 2 czerwca 1979):

Otóż nie sposób zrozumieć dziejów narodu polskiego – tej wielkiej tysiącletniej wspólnoty, która tak głęboko stanowi o mnie, o każdym z nas – bez Chrystusa. Jeślibyśmy odrzucili ten klucz dla zrozumienia naszego narodu, narazilibyśmy się na zasadnicze nieporozumienie. Nie rozumielibyśmy samych siebie. Nie sposób zrozumieć tego narodu, który miał przeszłość tak wspaniałą, ale zarazem tak straszliwie trudną – bez Chrystusa. Nie sposób zrozumieć tego miasta, Warszawy, stolicy Polski, która w roku 1944 zdecydowała się na nierówną walkę z najeźdźcą, na walkę, w której została opuszczona przez sprzymierzone potęgi, na walkę, w której legła pod własnymi gruzami, jeśli się nie pamięta, że pod tymi samymi gruzami legł również Chrystus-Zbawiciel ze swoim krzyżem sprzed kościoła na Krakowskim Przedmieściu. Nie sposób zrozumieć dziejów Polski od Stanisława na Skałce do Maksymiliana Kolbe w Oświęcimiu, jeśli się nie przyłoży do nich tego jeszcze jednego i tego podstawowego kryterium, któremu na imię Jezus Chrystus.

Trzeba także na to patrzec jak na próbę prowokacji. Próbę, jak ludzie zareagują. A ludzie powinni zareagowac mądrze. Przede wszystkim nagłaśniac całą sprawę gdzie tylko się da i przez to pozyskiwac Panu Braunowi nowych słuchaczy jego wystąpień, nowych pryzjaciół. O Panu Braunie powinna mówic cała Polska. Chyba to aresztowanie zrobi Panu Braunowi niezłą przysługę. Grzegorz Braun ma już swoją całkiem sporą widownię, grupę sympatyków i nie wiadomo czy ktoś nie chciałby tych ludzi wyciągnąc na ulice. Myślę, że Polacy powinni raczej zrobic porządną zrzutkę na porządnego adwokata, na całą kancelarię adwokacką.

ad.21. HEREZJA

ad.71. Mowa o slusznosci Podatkow i ich placeniu w Okupowanym Dominium likwidujacym Prawowitych wlascicieli to wielka pomylka , zeby nie powiedziec zdrada.

Powinna byc mowa jak unikac, jak placic jaknajmniej, jak zdobywac tym pieniadze by kierowac je w systemie zbrodniczm Zlotego Cielca do Rodziny, Rodu, Narodu.